Sveitin er alltaf pínu spúkí!

Það er e-ð krípí við það þegar hundurinn byrjar að gelta upp á þurru út í loftið.. svona gelt eins og einhver sé að koma.. ég fer og ath. af hverju hann er að gelta og þá er eins og hann sé að gelta á einhvern (í þannig stellingum) nema ég sé ekkert.. ekkert sem hreyfist.. Hann heyrir að ég er kominn og kemur í áttina til mín og vælir.. og þagnar og ég segi "hvað sástur eiginlega?" og þá vældi hann aftur.. og svo kom hann inn og hélt þessum skrítnu hljóðum áfram og horfið alltaf reglulega í sömu átt.. 

... spes...  kannski var einhver mús e-ð..   ég fékk mér bara te og held áfram að læra.. alveg óþolandi þessi lesblinda þegar maður er að læra svona mikið.. maður les enn hægar en venjulega (hélt það væri ekki hægt) og stafirnir hreyfast.. hversu fáranlegt er það.. og svo er letrið á stöfunum sem ég er að lesa kannski svart.. en allir hinir stafirnir gráir.. hvað er það.. mér líður stundum eins og ég sé hálf geðveikt þegar þetta er orðið svona.. 

Þetta er pínu eins og svona sjónhverfingarmyndir.. eins og þessar:

Ef þú horfir á einn hring þá hreyfist hann ekki.. en hinir hreyfast.. svipað með stafina hjá mér í augnablikinu

 

shitt.. eða þessi.. það er eins og myndin hreyfist aðeins.. hringurinn í miðjunni er aðeins að færast til og frá..

 

Athugasemdir

[Bergþóra, 24.4.2011 kl. 22:44]

Ég þarf að fara að kenna þér aðferðir við að minnka þessa hreyfingu stafanna... ef þú hefur ekki prófað þær þ.e.!!

[Jóhanna, 25.4.2011 kl. 00:48]

Ái, þessi mynd meiðir mig!

[Fjólan, 25.4.2011 kl. 09:27]

Bergþóra: öööö.. já takk!! kann engar aðferðir!

Jóhanna: já nkl! hvernig helduru að sé að vera með þetta svona allan daginn :|